Naukowca leśnika i do tego moto-maniaka łatwo rozpoznać z pośród tłumu zwykłych zjadaczy książek i innej wiedzy. Poczochrana czupryna, ręce całe w smarze, okopcona spalinami twarz, ciuchy w lekkim nieładzie i przeogromny pełen much uśmiech. Tak to możliwe! Do południa zajeżdża pilarki, harwestery i ciągniki leśne, a po pracy dosiada swego stalowego rumaka i testuje jakość polskich asfaltów i możliwości dwukołowych maszyn. Czasem znajduje czas na lekki posiłek ale tylko w przydrożnym barze ewentualnie u mamusi. Może czasem pachnie bardziej paliwem niż żywicą sosen, ale i tak wszyscy go podziwiają – no może z wyjątkiem zapalonych ekologów.